1898 yılında Kenya'nın Tsavo bölgesinde bir çift aslan, bir kamp alanını defalarca basarak en az 28 kişinin ölümüne sebep oldu. "Tsavo insan yiyenleri" olarak bilinen bu aslanlar, sonunda vuruldu ve kalıntıları Chicago'daki Field Museum Of Natural History'de sergilendi. Yeni bir genetik çalışmada, bu aslanların dişlerinin anlatacak korkunç bir hikayesi olduğu ortaya çıktı.
FİLME İLHAM KAYNAĞI OLDU
Tsavo aslanları, 1996 yapımı Michael Douglas ve Val Kilmer'in başrol oynadığı The Ghost and the Darkness filmine de ilham kaynağı oldu. 19. yüzyılın sonlarından bu yana ölmüş olmalarına rağmen, halen onlardan birçok şey öğreniyoruz. Araştırmacılar, aslanların ağız kemiklerinde sıkışmış kompaktlaşmış tüyleri inceledi. İlginç bir şekilde, kötü dişlerin bazı aslanların insan yemeye yönelmesine neden olabileceği düşünülüyor. Bu durum, yeni teknolojilerin soğuk davalara nasıl yeni bir bakış açısı getirebileceğinin güzel bir örneğini oluşturuyor.
Illinois Üniversitesi'nden Ripan Malhi, “Biyoteknolojiler ilerledikçe, genomik gibi bilgi sağlama konusunda beklenmedik kaynaklar ortaya çıkıyor,” dedi. “Sonuçlarımız, geçmişteki aslanların ekolojisi ve diyeti ile sömürgeciliğin bu Afrika bölgesindeki yaşam ve toprak üzerindeki etkileri hakkında bilgi veriyor.”
DNA İNCELEMESİ YAPILDI
Malhi ve meslektaşları, bu tüy örneklerinden DNA çıkarma ve analiz etme yöntemi geliştirmeyi amaçladılar. Çalışmaları, dişlerdeki küçük yaralara odaklanarak, bu yaralarda zamanla biriken avlarına ait tüylerin içinde barındırdığı DNA’yı inceledi. Tek tek tüy kılçıklarından DNA çıkardılar ve bu işlem mükemmel sonuçlar vermese de, aslanların beslenme şekli hakkında bir resim çizmeye yeterli oldu. Elde edilen sonuçlar, insanların DNA'sının yanı sıra zürafalar, oryxler, su bokları, gnu ve zebra gibi türlerin de diyetlerinde yer aldığını gösterdi.
Aslanların insan yiyen statüsü kötü ünlüdür, ancak gnu'nun menülerinde yer alması beklenmedik bir bulguydu. Bunun nedeni, gnu'nun yerel bir tür olmamasıdır. Illinois Üniversitesi'nden Alida de Flamingh, “Bu, Tsavo aslanlarının önceki düşüncelerden daha uzağa gitmiş olabileceğini veya gnu'nun o dönemde Tsavo bölgesinde mevcut olabileceğini gösteriyor,” dedi. “Gnu'nun en yakın otlak alanı, 1898'de aslanların öldürüldüğü Tsavo-Athi kesişiminden 50 milden [80 kilometre] daha uzaktaydı.”
TÜY ÖRNEKLERİ İNCELENECEK
Araştırmacılar, Tsavo aslanlarıyla ilgili çalışmalarına devam ediyor. Bir sonraki adım, daha fazla detay elde edebilmek amacıyla kompaktlaşmış tüy örneklerini incelemek. Bu araştırmalar, sadece genetik araştırmaların potansiyelini göstermekle kalmıyor, aynı zamanda tarihi insan-aslan çatışmaları hakkında yeni bilgiler sunabilir.
Malhi, “Bu metodoloji, yüzyıllar veya binlerce yıl öncesine ait daha eski etoburların kırık dişlerinden alınan tüylerde de kullanılabilir,” diye ekledi. “Bu, geçmişe dair yeni bir sorgulama alanı açıyor.”