Ağlardı yürek , Ağlatırdı diğer yüreği...

Bir nefeslik yaşam mücadelesini yaşayan,kullara ne demeliydi.

   "Aşk" demişlerdi adına ya,

Herkes anlayacaktı ,sanki sevdalıları.

Yok öyle yağma ,

Ayrılık sahneye çıkacak ve tüm alkışları üstünde toplayacaktı.

  Ne çok sebepler ortaya atılacaktı.

Ve...

"Ayrıldık bizde " deyip iki kalp sessizce belkide bir ömür boyu yağmurlara açacaktılar ,yüreklerini.

   Ayrı kalınca öğrenilen neler neler vardı ki!!!

  Mutlak yaşanmadan anlaşılmayan.

"Bir kötek

Bin nasihattan

Evlaydı"

İşte buna ayrılık dersi denilmekteydi.

 

    Aslında yoktur "Ayrılık"

Ayrı kalmak nedir ki

Elini koy kalbine

Kapa gözlerini sarıl yüreğindeki eşsizliğe..

Ha bir de ahiret yurdu diye beklemek

Düşünce biçare yüreklere,

İşte ayrılmanın heyecanı kaplayınca

Fani bedenin can verdiği ruhuna,

Kavuşmanın lezzeti düşmez mi,

Buselerin kıvrımları ile oluşan yüzlere...

 

   Gök ile yer,

Kavuştukları gün,

Dünya ya soracaklar ise "kıyamet" adıyla ,ayrı kalmanın hesabını,,,

Ayrılık yok olacak ise...

Beklemenin adına denilsin

Ayrılık...

 

   Zamana sen de yenileceksin

Ey Ayrılık!!

   Elleri titreten soğukları

Yok eden sıcaklıklar gibi

Sende biteceksin.

Belki başka bir başlangıçın noktası olarak.

Belkide...

Ayrılık da bir ölümdür.

Sadece azrail sen olmadıkça

"Ay-rı -lık "hep yazılacak kaderine...

 

 

Her vuslatın bedeli olmalıydı.

Ya sevinç

Ya gözyaşı

Ya... Ayrılık

Ama ödenen kıymet ,herşeye bedel bir ömür dü.

 

Sevmekten

Ayrılıktan korkmayanların

Hayatlarında bahar mevsimleri daim olur.

Sen kış mevsimini de sev

Lakin yazın güneşine ihanet etmeden.

Sadece ayrı kal

İlkbaharın müjdesiyle bekle,

"Kavuşmak"dediğimizin,

tek kurşunla öldürdüğü

Ayrılığı...ruhuna fatiha okununca.

Aminlerin semaya yükselişinin

Bayramı dır.

 

Tek sevilen ise,

ayrı kalışın bitmesiyle gelen "ölüm"dür.

 

Ayrılmanın sevinçi ,vuslatın hüznü oldukça hayat anlamlıdır.

 

Sevgilerimle

Tülay Demircan Koyuncu