William Fox Talbot 1832 yılında Brazilya’da Photographie olarak adlandırdığı çok benzer bir işlemle daha önceden gümüş işleme resimi düzeltebilmişlerdir ancak bunu gizli tutmuşlardır. Talbot, Daguerre’nin icadını duyduktan sonra insanların kolayca portre fotoğraflar çektirebilmeleri için kendi işlemini saflaştırmıştır. 1840’ta Talbot negatif görüntüler oluşturan kalotip işlemini icat etmiştir. Talbot’un 1835 basımlı “Oriel dow in Lacock Abbey” adlı fotoğrafı bilinen en eski negatiftir. Çalışmaları İngiltere’de sürdüren William Henry Fox Talbot 1839’da karanlık kutu ile edinilen ilk kalıcı görüntüyü kendisinin bulduğunu ileri sürse de ilgi ve kabul görmedi. Çalışmalarını sonraki yıllarda da sürdüren Talbot negatif/pozitif işlemlerini içeren “Calotype” adını verdiği yönteminde; gümüş tuzlarına batırılmış bir kâğıt kullanarak elde edilen negatif görüntülerden, yine aynı teknikle hazırlanmış kâğıtlara istenilen sayıda pozitif fotoğraf basmayı başarır. Hippolyte Bayard Louis Hippolyte Bouteille. Fotoğrafın, başlangıçtaki mucitlerinden olan Hippolyte Bayard, fotoğraf tarihinin ilk ekspressif otoportrelerinden birini gerçekleştirmiştir. 14 temmuz 1839’da, Paris’te 30 fotoğrafını sergilemiş olan Fransız Maliye Bakanlığı’nda görevli Hippolyte Bayard, en şanssız öncü oldu. Yöntemi orijinaldi: Gümüş klorürlü bir yaprak, kart kararıncaya dek ışıkta tutuluyordu. Sonra potasyum iyodür eriyiğine batırılıyor ve Camera Obscura içinde pozlanıyordu. Işık, kendi yoğunluğu ile orantılı ölçüde kartın rengini alıyordu. Böylece doğrudan kart üzerinde ilk pozitifler elde edilmişti; her bir görüntü tek nüsha idi. Daguerrotype’in yarattığı büyük gürültü patırtı ortasında, Bayard’ın çalışması tamamen ihmale uğradı. Jonas Ferdinand Gabriel Lippmann. Fransız-Lüksemburglu fizikçi ve mucit.Lüksemburg’da Fransız bir ailenin çocuğu olarak doğdu. Öğrenimini tamamladıktan sonra bir süre Almanya’da çalıştı. 1873 yılında fen bilimleri araştırmaları için Almanya’ya giden bir komisyona katıldı. 1878’de Paris Fen fakültesine başladı. 1883 yılında Fizik profesörü oldu. Üç yıl sonra Deneysel Fizik Profesörü oldu ve daha sonra Sarbonne Üniversitesine Araştırma Laboratuvarı Direktörü olarak atandı ve ölümüne kadar bu görevine devam etti. Lippmann, fizik, özellikle elektrik, termodinamik, optik ve fotokimya ile ilgili pek çok farklı bilimsel araştırmalara çok değerli temel katkılar yaptı. “Elektrik ve Kılcal Olaylar Arasındaki İlişkiler” adlı bir tez hazırladı. Kılcal elektrometreyi ve kılcal elektromotoru buldu. Bir girişim yöntemiyle ilk renkli fotoğraf levhasını elde etti. Bu buluşu nedeniyle 1908 Nobel Fizik Ödülü’nü kazandı. 1886 yılında renkli fotoğraf reprodüksiyonu için çalışmalar yaptı. Ancak fotoğraf filminin değişen duyarlılığı sonucuna ulaşmada sorunlar yaşanmasına rağmen, sabırlı ve becerikli deneylerine devam etti. 1891’de Bilimler Akademisi ile iletişim kurdu. 1893 yılında, renkli fotoğrafçılık alanında, pozlama süresinin kısaltılmasıyla ilgili çok önemli çalışmalara imza attı. 1894 yılında çalışmaları bir rapor olarak yayınladı ve tescil edildi. 1886 yılında Bilimler Akademisi üyesi oldu ve 1912 yılında Başkan olarak görev yaptı. Londra Royal Photographic Society’nin ilk yabancı üyesi oldu.