DÜNYA

Yaser Arafat kimdir? Eski Filistin Devlet Başkanı Yaser Arafat'ın hayatı

İsrail'in soykırımı sürerken Gazze Şeridi'nde bir insanlık dramı yaşanıyor. Filistin'in en önemli liderlerinden Yaser Arafat, Filistin'de süren mücadelede yeniden akıllarda. Peki, Yaser Arafat kimdir? Yaser Arafat'ın Filistin için özgürlük mücadelesine yaptıkları...

İsrail işgalinin sürdüğü Filistin'de 7 Ekim 2023'ten bu yana gerçekleştirilen saldırılar soykırım olarak nitelendirildi. 

Filistin'de sürdürülen mücadele Filistin'in özgürlüğü için hayatı boyunca mücadele eden Yaser Arafat'ı akıllara birkez daha kazıdı. Vefatının üzerinden 20 yıl geçen Yaser Arafat, Filistin davasının en önemli simgelerinden olmaya devam ediyor. 

Yıllarca bölgenin en etkin liderlerinden olan, Filistinlilerin daha çok "Ebu Ammar" olarak isimlendirdikleri Arafat, Filistin atkısı kefiye ve askeri üniformasıyla devrimci bir karakter ortaya koyarak, bağımsız Filistin mücadelesi için dönemin şartları nedeniyle farklı yollar benimsedi.

Başta bağımsızlığın yolunun silahlı mücadeleden geçtiğine inanan Arafat, 1990’lı yıllardan itibaren ise diyalog yolunu seçti.

Bazı adımları nedeniyle eleştirilse de Yaser Arafat, Filistin davasının dünya kamuoyunda bilinmesine büyük katkı sağladı. Kendine özgü giyim tarzı ve karizmasıyla da dikkat çeken Yaser Arafat, Filistin ulusal kimliğine en fazla katkı sağlayan isimler arasında da yer aldı.

Nobel Barış Ödülü’ne de layık görülen Yaser Arafat, halkının bağımsızlığı için mücadele etti.

Filistin’in bağımsızlığı için mücadele eden grupları tek çatı altında toplamayı başaramayan Arafat, yaşamı boyunca bu gruplar arasındaki ayrışmanın derinleşmesini önleyen bir lider oldu.

ÖMRÜ FİLİSTİN’İN ÖZGÜRLÜĞÜ İÇİN GEÇTİ

Gerçek adı Muhammed Abdurrahman bin Abdurrauf bin Arafat el-Kudve el-Hüseyni olan Arafat, gençlik yıllarından itibaren Sahabeden Ammar Bin Yasir ile Mekke’deki Arafat Dağı’na atfen Yasir Arafat adını ve Ebu Ammar kod adını kullanmaya başladı.

Arafat'ın doğum yeriyle ilgili tartışmalar ölümünden sonra da devam etti. Yaser Arafat, 1929’da Filistin davasının kalbi Kudüs’te doğduğunu söylemesine rağmen bazı araştırmacılar onun Kudüs'te değil Mısır'ın başkenti Kahire'de dünyaya geldiğini öne sürdü.

Kudüs'ün Filistin davasındaki öneminden dolayı Arafat'ın doğum yeri hep tartışma konusu oldu. Henüz 4 yaşındayken annesini kaybeden Yasir Arafat'ı ablası İnam büyüttü.

Gençlik yıllarından itibaren İsrail işgaline direnen Filistinlilere yardım etmeye başlayan Arafat, 1948'de Arap-İsrail Savaşı başladığında halkının savaşçılarına silah temin etmeye çalıştı.

Savaşın ardından eğitimini tamamlamak için Mısır'a giden Arafat, Kahire'de Filistinli üniversite mezunlarını bir dernek çatısı altında buluşturdu.

FİLİSTİN ULUSAL KURTULUŞ HAREKETİ’Nİ (FETİH) KURDU

İnşaat mühendisliği bölümünü bitirdikten sonra Kuveyt'e geçen genç Arafat, burada 1965’te Filistin direnişindeki en eski ve büyük örgütlerden biri olan Filistin Ulusal Kurtuluş Hareketi'ni (Fetih) kurdu.

Devrimci fikirlere sahip Arafat, resmi adı "Hareket Tahrir el-Vatani el-Filistini" olan hareketinin etki alanını genişletmek için Cezayir'de bir ofis açtı.

Sosyal demokrasi ve seküler Arap milliyetçiliği temelinde bir direniş hareketi olan Fetih, Filistin’in İsrail işgaliyle mücadelesinde etkin rol oynadı.

FİLİSTİN KURTULUŞ ÖRGÜTÜ’NÜN LİDERLİĞİNİ ÜSTLENDİ

Fetih lideri Arafat, siyonizmi "düşünce, hedef, örgütlenme ve yöntem açısından saldırgan emperyalist faşist bir hareket" şeklinde niteleyerek, Filistinlilerin uluslararası camiada temsil edilebilmesi için Arap devletleri tarafından kurulan Filistin Kurtuluş Örgütü'nün (FKÖ) 1969'da liderliğini üstlendi.

SÜRGÜNDEN SÜRGÜNE ZORLANDI

İşgal edilen topraklarını kurtarmak ve vatanından sürülen milyonlarca Filistinlinin evlerine dönüşünü sağlamak için İsrail'e karşı silahlı mücadelenin şart olduğuna inanan Arafat'ın başında olduğu Filistin hareketi, İsrail’in yanı sıra bazı Arap ülkeleriyle de çatışmak zorunda kaldı.

Eylül 1970’de başlayıp Temmuz 1971’e kadar süren ve tarihe "Kara Eylül" olarak geçen çatışmalarda Ürdün ordusu ile Filistinliler karşı karşıya geldi. Ürdün'ü terk etmek zorunda kalan Arafat, Lübnan'a geçti.

Arafat, 1974'te Birleşmiş Milletler (BM) kürsüsünde yaptığı konuşmada şu meşhur sözlerini sarf etti:

"Elimde bir zeytin dalı ile bir özgürlük savaşçısının silahını taşıyorum. Zeytin dalının elimden düşmesine izin vermeyin."

İsrail, Arafat’ın sığındığı Lübnan'a 1978’de saldırarak ülkenin güneyinde küçük bir bölgeyi işgal etti. İsrail'in 1982'de başkent Beyrut'a uzanan daha büyük bir saldırı başlatması üzerine Arafat, bu ülkeden de ayrılmak zorunda kaldı ve bu seferki durağı Tunus oldu.

SÜRGÜNDE BAĞIMSIZLIK İLANI

Yasir Arafat, sürgüne, tecride rağmen en büyük hayali olan bağımsız Filistin devletinin kurulmasından hiç vazgeçmedi.

Bu hayalin gerçekleşmesi için 1988'de Cezayir’de FKÖ'ye bağlı Filistin Milli Konseyi, başkenti Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulduğunu ilan etti.

Bunun ardından Arafat kamuoyu önünde şiddeti reddettiğini açıklayarak İsrail ile diyaloğa giden yolda önemli bir adım attı.

İSRAİL’İ TANIDI

Arafat’ın Filistin mücadelesindeki en kritik dönüm noktalarından biri belki de İsrail'i tanıma kararı oldu.

Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda 1988'de yaptığı konuşmada Arafat, FKÖ'nün İsrail'in "var olma hakkını tanıdığını" ilan etti.

Bu adımı, Filistinli gruplar arasında farklı tepkilere yol açsa da ABD'nin Arafat'a ve hareketine yönelik algısını olumlu yönde değiştirdi. Filistin Merkez Konseyi 1989'da Arafat'ı Filistin Devlet Başkanı ilan etti.

Arafat, bundan bir yıl sonra Süha isimli bir Filistinli ile evlendi. Arafat çiftinin bu evlilikten Zahva adını verdikleri bir kız çocuğu oldu.

OSLO ANLAŞMASI

İsrail hükümeti ile Arafat liderliğindeki FKÖ arasında sürdürülen gizli ve açık görüşmeler, 1993'te Oslo Barış Anlaşması'nın imzalanmasıyla sonuçlandı.

Anlaşmanın imzalanmasının ardından Filistin lideri Arafat ile İsrail Başbakanı İzak Rabin el sıkışarak kameralara poz verdi. Bu anlaşmadan dolayı 1994’te Arafat ve Rabin'e Nobel Barış Ödülü verildi.

Oslo Anlaşması çerçevesinde işgal altındaki Batı Şeria; A, B ve C bölgelerine ayrıldı. Yüzde 18'i kapsayan “A bölgesi”nin yönetimi idari ve güvenlik olarak Filistin'e, yüzde 21'lik "B bölgesi"nin idari yönetimi Filistin'e, "güvenliği" İsrail'e devredilirken, yüzde 61'ini kapsayan "C bölgesi"nin "idare ve güvenliği" İsrail'e bırakıldı.

Anlaşma metni, İsrail askerlerinin Gazze Şeridi ve Eriha'dan çekilmeleri ile başlayan beş yıllık bir geçiş dönemini öngörüyordu. Bunun yanı sıra Batı Şeria ve Gazze'de yönetimin kısmen Filistinlilere teslim edilmesi ile sonuçlanacak geçici bir dönemin belirlenmesi konusunda anlaşılmıştı.

Bunun için Filistin yönetimi kurularak liderliğine Arafat getirildi. Böylece, 1999 itibarıyla tarafların nihai statü anlaşması imzalaması ve Filistinlilerin kendi yönetimini oluşturması öngörülüyordu.

Fetih ve FKÖ'nün lideri Arafat, 1996'da yapılan seçimlerde oyların yüzde 83'ünü alarak Filistin yönetimi başkanlığına seçildi.

Filistinlilerin istediği bölgeler Gazze, Batı Şeria ve Doğu Kudüs'tü ancak gelişmeler planlanan şekilde olmadı ve İsrail taahhütlerine uymadı.

İsrail anlaşmalara aykırı olarak Doğu Kudüs ve Batı Şeria'daki Yahudi yerleşim birimi faaliyetlerine hız kesmeden devam etti. Oslo'nun getirdiği yükümlülüklerden biri de su kaynaklarının paylaşımında tek taraflı adım atılmamasıydı. Ancak İsrail bu kurala da uymayarak, Batı Şeria'daki su kullanımını kendi lehine sürekli artırdı.

Kimi uzmanlara göre İsrail'in ayak sürümesi ve sözlerini yerine getirmemesi nedeniyle görüşmelerin akamete uğramasının ardından 2000 yılında Filistin halk ayaklanması olan "İkinci İntifada" patlak verdi.

YASER ARAFAT’IN EV HAPSİ VE ŞÜPHELİ ÖLÜMÜ

İsrail güçleri 2002'de Arafat'ı işgal altındaki Batı Şeria'nın Ramallah kentinde bulunan karargahında ev hapsine aldı.

Filistin yönetiminin merkezi olan karargahını 2 yıl abluka altında tutan İsrail güçleri, burayı birçok kez tanklarla da hedef aldı.

Arafat 2004'te hastalandı ve grip teşhisi konuldu ancak Filistinli lider bir türlü iyileşemedi. İsrail'in izin vermesinin ardından tedavi için 29 Ekim’de Fransa'ya götürülen Arafat, 11 Kasım 2004'te Paris’te Percy Askeri Hastanesi'nde 75 yaşında hayata gözlerini yumdu.

Arafat'ın Kudüs'e defnedilmesi yönündeki vasiyeti, İsrail işgali nedeniyle gerçekleşemedi. İşgal altındaki Batı Şeria’nın Ramallah kentine defnedilen Arafat'ın ölüm nedeni ise tartışma konusu olmaya devam etti.

Zehirlendiği iddialarının kuvvetlenmesinin ardından 2012’de Arafat'ın mezarı açılarak örnek alındı.

İsviçreli bilim adamları, Arafat’ın cesedinden alınan örnekler üzerinde yaptıkları incelemenin ardından 2013’te Filistin liderinin kanında yüksek oranda polonyum bulunduğundan ve zehirlendiğinden yüzde 83 oranında emin olduklarını açıkladı.

Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas, Kasım 2016’da yaptığı açıklamada, Arafat'ın ölümüyle ilgili soruşturmanın devam ettiğini belirterek, "Yakında katilleri açıklayacağız ve herkes dehşete düşecek." dedi. Bu sözlerin üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen Arafat’ın "katilleri" hala açıklanmadı.

Arafat’ın ölümünün ardından özellikle Fetih ile Hamas arasındaki ayrışma daha da derinleşti. Filistin davasında çift başlı bir yönetim görüntüsüne neden olan bu ayrışma, günümüzde devam ediyor.

YASER ARAFAT SON GÜNLERİNDE YALNIZ BIRAKILDI 

Filistin Safa Haber Ajansı, Filistin yönetimi tarafından Arafat'ın ölümünü araştırmak üzere kurulan araştırma komitesinin hazırladığı rapordan bilgileri paylaştı.

Rapora göre, Arap liderleri ölümüne yaklaşan son aylarda Arafat'ı yalnız bıraktı ve kendisiyle iletişimi kesti. Dönemin Mısır Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek, Arafat'ı arayan son liderdi ve kendisinden görevi bırakmasını istedi.

Filistin Devlet Başkanlığı Sözcüsü ve Arafat'ın Danışmanı Nebil Ebu Rudeyne, Mübarek'in Arafat'a "Bu konuşma dinleniyor olabilir. Sana görevi bırakmanı tavsiye ediyorum ne demek istediğimi biliyorsun." dediğini söylemişti.

Ebu Rudeyne'ye göre, o günden sonra Arafat ile hiçbir Arap lideri iletişim kurmadı ve kendisini yalnız bıraktı.

O dönem Arafat'ın danışmanlığını yapan Ebu Rudeyne, Arafat'ın bazı Arap liderlerinden Filistin yönetiminin maaşlarını ödemek için finansman istediğini ancak "yanıtlarının utanç verici olduğunu" aktarmıştı.