Zamanın meşgalesinden vakit ayırıp ta kitap okumak ne mümkün. Faydalı işler adına, hayır adına, en önemlisi de ilim tahsil etme adına bir satır bir şeyler okumak ne zor.
Bunca deveranın arasında bir çark olup durmadan dönmek alışkanlık oldu halimizce. Mütemadiyen süre gelen durumlar karşısında değişmeyen hal ve hareketlerimizin arkasından gelen duruşumuz da güne göre, çevreye göre, halden hale bürünür bir bukalemuna dönüşmüştür. Rüzgarın estiği yön doğru sürülen bir yaprak gibiyiz.
Kuru gürültüyü bir kenara bırakıp alemi dinlemek ne meşakkatli iş. Şimdilerde durup bir saniye düşünmek bir yana dursun bir adım ötesini dahi tahmin edemez hale geldik.
Hazır kurulu düzende, hazır yaşıyoruz. Tüketim çılgınlığı çağındayız. Üretkenliğe bir başkaldırı sergiliyoruz adeta. Reaksiyonu elinden alınmış etkisiz eleman gibiyiz. Önümüze ne sunulmuşsa onu tüketiyor ne yap deniliyorsa o yapılıyor, neyi bertaraf et deniliyorsa ona karşı durmadan alı koyamıyoruz kendimizi. Sanki biz kendimiz yaşamıyoruz da kukla gibi yönetiliyor idare ediliyoruz.
İradesi elinden alınmış hürriyet alanında sınırlandırılmış bir zamandayız şimdi. Üretkenlik sıfır. Plan yok. Gayesi elinden alınmış. Gayreti tükenmiş bir nesil karşımızda şimdi.
Heyecanı yok. Tüketim çılgınlığında yeşermiş bir araç gibiyiz şimdi. Kendi kendimizi tüketiyoruz. İşte bütün bunlar bir yana dursun şu zamanlarda tefekkür etmek ne zor. Tefekküre iten maddelerden kopup yaşamak ne hayret verici.
Ne lazım insana?
Uyarıcı lazım. Devamlı şekilde onu teyakkuz halinde tutacak bir unsur gerekli. İnsanı devamlı şekilde uyaran bir iğne, tetkikte bulunan bir öğretici lazım. Çünkü bunca karmaşanın içerisinde uğraşların arasında kendisini kaybetmesi doğal olduğu kadar önü alınamayacak bir sonuçtur.
Başı boş olmadığı gibi bir insanın rehbere de ihtiyacı olduğu muhakkaktır. Bu rehber doğru yolu gösterecek bir unsur olması her halükârda gerekli bir durumdur. Çünkü insan yolunu aydınlatmayan ışıksız ir yolda yönünü kaybedebilir.
Sabit baş ucu kitabı olmalı insanın. Devamlı teyakkuz halinde, sürekli şekilde kişiyi tetikte tutan kitap olmalı en çok. Kötülüklerden uzaklaştırıp, iyiliğe iten bir kitap. En azından bu kötürüm halden sıyırarak tüketim çılgınlığından bir nebze uzaklaştırıp; önce kendine sonra çevrene ve en nihayetinde topluma faydalı işler başarmak için üretkenliğe adım atmak karşı konulmaz bir gerekliliğe sahiptir.
