7- Davetçi kadrolar yetiştirilmeli. Davet okulları açılmalı. Günümüz İslâm davetçileri kendilerini maddî ve mânevî ilimlerle donatmalı ki hem kendilerine hem de çevrelerine ışık olabilsinler, çevrelerindeki insanları şirkin, günahın bataklığından kurtarıp İslâm’ın nuruna ulaştırabilsinler. Bu da öncelikle sağlıklı bir “İslâm Toplumu”nu oluşturmaktan geçmektedir. 8- Davet biliniçinde olmalı. Her Müslüman âlim olamaz ama her Müslüman aslında bir davetçidir ve davetçi olmalıdır. Evet, her Müslümanın birilerini davet edeceği mevzular vardır. Her Müslüman çok rahat bir şekilde, Yahudi, Hıristiyan, ateist, deist, komünist ve benzeri İslâm’a zıt olan dinlere ve idolojilere tabi olan kimselere davette bulunmalıdır. 9- Davet, yolunu şaşırmışlara, gaflet içersinde olanlara ilk yardım müdahalesidir. Davet ile sadece karşıdakinin kurtuluşunu değil kendi kurtuluşumuzu da hedeflemiş oluyoruz. 10- Davet, her tarafa yayılmış olan yangın ve tehlikeye karşı bir uyarıdır. Bu nedenle daveti ihmal ve göz ardı etmek, yangını göz ardı ve ihmal etmek anlamındadır. 11- Hakka davet, Hak’kın, Hak’ka inanan üzerindeki hakkıdır. Hakikati bulan kişiye düşen, başkalarının da o hakikati bulmasına yardımcı olmaktır. 12- Tebliğde öncelik, muhatabın durumu dikkate alınarak, yani hangi noktada olduğu tespit edilerek belirlemeliyiz ve ona uygun davet metodu uygulamalıyız. 13- Tekfirden sakınmalıyız. 14- “Kendimi tam düzelteyim, islâm’ı eksiksiz yaşayayım ondan sonra davet ve tebliğ yaparım” düşüncesinde olmamalı. Bir yandan kendi eksikliklerini gidermeli, diğer yandan da davet görevini yapmalı. Emr-i bi’l-ma’rûf ve nehy-i ani’l-münkeri asla terk etmemelidir 15- Hz. Peygamber’in tüm hayatı davetti. Müslüman’ın tüm hayatı davetten ibarettir. Davet, Müslümanlar için hayatın ayrılmaz bir parçasıdır. Müslüman’ın davette yerini alması kaçınılmazdır. İslâm, ihlâslı davetçilerin sayesinde bizlere ulaştı, bizden sonrakilere de davetle ulaşacaktır, bu sebeple davete çok önem vermeliyiz. Dipnot 1. Prof. Dr. Mustafa Çağrıcı, TDV İslâm Ansiklobedisi, c. 9, s. 17 2. Mahmud Aptullatif İveda, İslâm’a Davet Metodu, Köklü Yay., Ank. 2007, s. 21 3. Buhârî, Enbiyâ 50; Tirmizî, İlm 13 4. Buhârî, İlim 9; Müslim, Hac 446; Ebû Dâvûd, Tatavvû 10; Tirmizî, Hac 1 5. M. Yusuf Kandehlevi, Hadislerle Hz. Peygamber ve Ashabının Ya¬şadığı Müslümanlık, c. 1, s. 54 6. Prof. Dr. Aptulkerim Zeydan, İslâm Davetçilerine, s. 352 7. Prof. Dr. Aptulkerim Zeydan, a.g.e., s. 353 8. Prof. Dr. Said Ramazan el-Buti, İslâm’a Davet Metodu, Madve Yay., İst. 1987, s. 9 9. Buhârî, Ashâbu’n-Nebî, 9; Meğâzî, 38; Müslim, Fedâilü’s-Sahâbe, 34 10.Abdullah İbnu’l Mübarek, Kitabü’z- Zühd ve’r-Rekaik, çev. Adil Teymur, s. 305, Hds. 1375 11. Müslim, İlim 16; Ebû Dâvûd, Sünnet 6; Tirmizî, İlim 15 12. Buhârî, Mağâzî 35 10.Abdullah İbnu’l Mübarek, Kitabü’z- Zühd ve’r-Rekaik, çev. Adil Teymur, s. 305, Hds. 1375 11. Müslim, İlim 16; Ebû Dâvûd, Sünnet 6; Tirmizî, İlim 15 12. Buhârî, Mağâzî 35