25 Mayıs 1905’te İstanbul Çemberlitaş’ta doğdu. Babası Mekteb-i Hukuk mezunu Abdülbaki Fazıl Bey, annesi Mediha hanımdır. Baba tarafından Maraşlı olan Kısakürekoğulları ailesinin kökü Dulkadiroğulları’na dayanmaktadır. Asıl adı Ahmet Necip’tir. Çeşitli okullarda kesintili ve düzensiz bir eğitim hayatı geçirmiştir. Bir dönem felsefe tahsili için Paris’e gitmiş, dönüşünde İstanbul ve Anadolu’da ki bazı bankalarda memuriyet ve müfettişlik yapmıştır. 1942’den itibaren memuriyeti bırakıp geçimini yazılarından ve yayıncılıktan sağlamaya başlamıştır. 1963-1964 yılları arasında Türkiye’nin çeşitli yerlerinde konferanslar vermiştir. 1973 yılında Hacca gitmiştir. Son yıllarına kadar Büyük Doğu Dergisinin ve Büyük Doğu yayınlarının sahibi ve yazarı olduğu gibi bazı günlük gazetelerde fıkra ve makaleleri yayınlanmıştır. 1980 yılında Türk Edebiyat Vakfı tarafından ‘’ Şairler Sultanı’’ , 1982 yılında ise ‘’Yılın Fikir ve Sanat Adamı’’ seçilmiştir. 25 Mayıs 1983’te vefat etmiştir. ‘’ Müslümanın kötüyü itmekte ve iyiyi çekmekte üç silahı vardır; eli, dili, kalbi… Kalp niyet ve irade olarak her iki fiilinde içinde olduğuna, dil ise eli bırakmayacağına göre silah tektir, yalnız el! El yani fiil, aksiyon, doğrudan doğruya icra vasıtası..’’ ‘’Kadın İslam’da her şeyden evvel derin bir haya mevzuudur ve bütün mahrem köşeleriyle çepeçevre hisarlar ortasında yükselen bir saray gibi, edep, ismet ve gizlilik surlarıyla halkalanmıştır.’’ ‘’İslam’ın kılıcı bizzat merhamettir.’’
Necip Fazıl Kısakürek
